Στο στόμα έχουμε αρχικά μια πικάντικη αίσθηση γαρύφαλλων που στην πορεία γίνεται γλυκιά και σιροπιαστή, με βούτυρο, καραμέλα βουτύρου, σταφίδες, χουρμάδες, σύκα, τροπική cola, μελάσα και μαύρη ζάχαρη. Ένα παχύρευστο σαν ζύμη ρούμι, που τελικά αφήνει τον ουρανίσκο καθαρό.
Το 1904, στο βόρειο Περού, ιδρύθηκε η Hacienda Agricola de Chiclayo στο Chiclayo, μια μικρή πόλη ανάμεσα στο βουνό και την θάλασσα. Εκεί, μια παρέα αγροτών συνεταιρίστηκαν για το εμπόριο ζάχαρης και με πολλές θυσίες έχτισαν ένα μικρό διυλιστήριο. Το 1922, η Περουβιανή οικογένεια Piera de Castillo, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Don Rolando, αγόρασε την έκταση, το διυλιστήριο και την μεγάλη φυτεία ζαχαροκάλαμου. Παρότι υπήρχαν πρώτες ύλες σε αφθονία, η τεχνολογία ήταν στοιχειώδης. Η απουσία τεχνογνωσίας εμπόδιζε την υψηλή απόδοση της επεξεργασίας του ζαχαροκάλαμου. Το 1933 ο Don Rolando έστειλε τον μεγαλύτερο γιο του να σπουδάσει Χημικός Μηχανικός στο πανεπιστήμιο του Cambridge.
Το καλοκαίρι του 1938, ένα πλοίο έφυγε από το Λονδίνο με προορισμό το Περού, και με το πολύτιμο φορτίο ενός κυλινδρικού μύλου για τη ζάχαρη και μιας Σκωτσέζικης στήλης απόσταξης. Το 1950 αποτέλεσε μια αξέχαστη χρονιά για τον νεαρό Augusto Piera de Castillo:
Το ρούμι Ron Millonario γεννήθηκε επισήμως. Καρπός της σκληρής εργασίας, αρχικά ήταν δυσπρόσιτο για τα πιο φτωχά στρώματα, και ονομάστηκε por los millonarios, για το club εκατομμυριούχων που μπορούσαν να απολαύσουν την μοναδική του γοητεία.